Gmina Obryte jest wyjątkową gminą wiejską położoną na Mazowszu w powiecie pułtuskim. Gmina zlokalizowana jest w północno – wschodniej części powiatu Pułtuskiego; a centralno - północnej części województwa mazowieckiego. Zajmuje obszar 139,7 km2 co stanowi 16,9 % powierzchni powiatu. Lasy stanowią 45 % obszaru gminy. Północną granicę gminy wyznacza rzeka Narew na długości 15 km. Na terenie gminy zamieszkuje 4847 osób w 24 wsiach (20 sołectw), w tym 80% osób czynnych zawodowo zatrudnionych jest w rolnictwie (ok. 1100 gospodarstw). Na terenie gminy nie działają żadne zakłady przemysłowe, jest to gmina typowo rolnicza.

Na terenie gminy Obryte istniały osady puszczańskie, a w XIII w. teren był już gęsto zaludniony. Od 1242 r. zaczęła istnieć parafia Obryte. Po upadku Napoleona tereny Puszczy Białej znalazły się w ramach Królestwa Polskiego. Puszcza odegrała ważną rolę w okresie naszych walk narodowo wyzwoleńczych. Patriotyczny lud kurpiowski uczestniczył w tych walkach moralnie i materialnie. Gmina Obryte leży w Puszczy Białej. Puszcza Biała to kompleks leśny o łącznej powierzchni około 2000 km2, położony na wysoczyźnie wyszkowskiej stanowiącej obszar wyrównawczy moreny dennej w widłach Bugu i Narwi. Książe Konrad Mazowiecki nadał ją biskupom płockim rezydującym m.in. w Pułtusku, położonym w bezpośrednim sąsiedztwie Puszczy zwanej odtąd Puszcza Biskupią lub po prostu Biskupczyzną. Puszcza Kurpiowska słynęła niegdyś z obfitości zwierzyny.

Nadnarwiańskie okolice. W rejonie Zambsk las dociera na skraj rzeki, niedaleko, w miejscu zwanym Pałęka, na ciekawych przyrodniczo łąkach gniazduje wiele rzadkich ptaków. Spotkać tam można żurawie, bociany białe i czarne, kuligi, a wiosną także gęsi i bataliony. Na łąkach tych często żerują także sarny. Narew płynie naturalnym korytem, nigdzie nie jest obwałowana, a w wielu miejscach ma naturalne, piaszczyste plaże. Jest idealną rzeką do uprawiania sportów wodnych, a szczególnie kajakarstwa. Warto wybrać się na kajakową wycieczkę podziwiając nadnarwiańskie widoki.

Co prawda Puszcza Biała nie ma charakteru dziewiczego lasu, nienaruszonego ręką drwala, ale nadal w wielu miejscach jest to las naturalny. Spacer piaszczystymi drogami wśród sosnowego boru może być pouczającą i frapującą wycieczką. Można spotkać sarny, łosie, jelenie lub nawet dziki. Warto wiedzieć, iż przesycone aromatem ziół i żywicznym zapachem sosen, powietrze jest bardzo cenne dla płuc wyczerpanych zanieczyszczeniami. W wielu miejscach las ma charakter naturalny. Tak jest w rezerwatach Popławy, Bartnia i Wielgolas oraz tuż przy Narwi w okolicach Zambsk.

Ludność Kurpiowska zawsze była bardzo religijna. Świadczą o tym wspaniałe zabytki architektury sakralnej. Na terenie gminy są dwa drewniane kościoły: w Sokołowie i Sadykrzu oraz dwa murowane: w Zambskach Kościelnych i Obrytem. Najbardziej jednak urzekające są kapliczki i drewniane krzyże usytuowane na skrzyżowaniach dróg, bądź w środku lasu. Wiele z nich jest pamiątką po, często tragicznych, wydarzeniach związanych z wojną czy powstaniami. W lesie niedaleko Tocznabieli jest malutka kapliczka z takim napisem: „Matko Częstochowska Królowo Polski ofiaruję ten ołtarzyk za uratowanie życia w latach 1943 – 1944”.